یک چادر، دو امداد

۱ - ضرورت آشنایی با اسرار نمازاین کتاب گوشه ای از این اسرار را بر طبق آیات شریفۀ قرآن کریم و روایات ائمۀ معصومین علیهم السلام آشکار نموده است.همۀ مؤمنین و نمازگزاران باید لااقل در هر سال یک بار این اسرار را مرور کنند و مجدداً بخواند و اساساً در امور تربیتی و سیر و سلوک، باید مبانی و توصیه‌ها را تکرار کرد تا نفس با آن خو بگیرد و ملکه آن گردد که نتیجه آن خلق اسرار جدید توسط همین نفس مهذب است. [اسرار و اداب نماز - مقدمه - صفحه ۱۳] ۲ - ادله وجود اسرار نمازما ابتداءً باید این را روشن کنیم که آیا خارج از این فعل و وراء این عمل ظاهری (این قیام و رکوع و سجود و تشهّد و تسلیم)، اسراری وجود دارد یا نه؟  باید توجّه داشته باشیم که مراد از «سرّ» در اینجا همان باطن است، سرّ به معنای نهان نیست، حتی در اینجا سرّ به معنای راز هم مراد نیست! مقصود از سرّ نماز آن حقیقتی است که ماورای این نماز در عالم دیگر تجلّی پیدا می‌کند. اسرار نماز یعنی بواطن نماز. [اسرار و اداب نماز - ۱ - ضرورت آشنایی با اسرار نماز - صفحه ۱۹] سؤال این است که چه دلیلی وجود دارد بر اینکه نماز دارای اسرار است؟ برای پاسخ به این سؤال سه مطلب را بیان می‌کنیم: مطلب اول وجود دلیل عقلی است مبنی براین که هر شیئی در این عالم دارای سرّ است، «لکلّ ظاهرِ باطنٌ»، بر حسب براهین عقلی که بزرگان ما در کتب فلسفی مطرح کرده اند هر وجود طبیعی در این عالم دارای یک وجود مثالی در فوق این عالم است و فوق هر موجود مثالی هم یک موجود عقلی است. این سه عالم معروف (عالم طبیعت، عالم مثال و عالم عقل) مراتبشان طولی است، به این معنا که آنچه در این عالم وجود دارد اعم از انسان، خاک، جماد، نبات و...، یک وجود مثالی و یک وجودی مافوق یک چادر، دو امداد...

*◄থৣ یک چادر، دو امداد...

الإمامُ الصّادقُ علیه السلامـ فی قَولِهِ تَعالی : «وَ یُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَی حُبِّهِ مِسْکِینًا وَ یَتِیمًا وَ أَسِیرًا» ـ: کانَ عِندَ فاطِمَةَ علیهاالسلام شَعیرٌ ، فَجَعَلوهُ عَصیدَةً ، فَلَمّا أنضَجوها ووَضَعوها بَینَ أیدیهِم جاءَ مِسکینٌ، فَقالَ المِسکینُ : رَحِمَکُمُ اللّهُ ! أطعِمونا مِمّا رَزَقَکُمُ اللّهُ ، فَقامَ عَلِیٌّ علیه السلام فَأَعطاهُ ثُلُثَها. فَما لَبِثَ أن جاءَ یَتیمٌ ، فَقالَ الیَتیمُ : رَحِمَکُمُ اللّهُ ! أطعِمونا مِمّا رَزَقَکُمُ اللّهُ ، فَقامَ عَلِیٌّ علیه السلام فَأَعطاهُ ثُلُثَهَا الثّانِیَ. فَما لَبِثَ أن جاءَ أسیرٌ ، فَقالَ الأَسیرُ : یَرحَمُکُمُ اللّهُ ! أطعِمونا مِمّا رَزَقَکُمُ اللّهُ ، فَقامَ عَلِیٌّ علیه السلام فَأعطاهُ الثُّلُثَ الباقِیَ ، وما ذاقوها. فَأَنزَلَ اللّهُ فیهِم هذِهِ الآیَةَ إلی قَولِهِ : «وَ کَانَ سَعْیُکُم مَّشْکُورًا». (22)امام صادق علیه السلام :درباره این گفته خداوند «و غذا را به پاس دوستی [خدا] به مسکین و یتیم و اسیر می دهند» : فاطمه علیهاالسلام مقداری جو در خانه داشت و از آن کاچی تهیه کردند . چون آماده شد و آن را در برابر خود نهادند [تا تناول کنند ]بینوایی از راه رسید و گفت : خداوند شما را رحمت کند . از آنچه خدا روزیتان کرده ، به ما هم بخورانید پس ، علی برخاست و یک سوم غذا را به او داد . دیری نپایید که یتیمی آمد و گفت : خدایتان رحمت کناد ، از آنچه خدا روزیتان کرده ، به ما هم بخورانید . پس ، علی علیه السلام برخاست و یک سوم دیگر را به او داد . سپس اسیری از راه رسید و گفت : رحمت خدا بر شما باد ، از آنچه خدا روزیتان کرده به ما هم بخورانید . علی علیه السلام یک سوم باقیمانده را نیز بدو داد و خود هیچ از آن نچشیدند . پس ، خدا یک چادر، دو امداد...